December 2017

          வாழ்க மனித அறிவு                                                                   வளர்க மனித அறிவு

செயல் விளைவுத் தத்துவமும் கருமையமும் – 10/?

 FFC – 275 

அ.வி. 275   

                                                             13.12.2017- புதன்

கருமையம்

(பாகம்-5)

[rev_slider home-slider-1]

 வாழ்க வளமுடன்!

               சென்ற அறிவிற்கு விருந்தில் கவிகளின் சிறப்பை அறிந்து, கருமையத் தூய்மை பற்றி மகரிஷி அவர்கள் அருளிய பாடலின் உட்பொருளை விரிவாக அறிந்து கொள்ளத் தொடங்கி, கருமையத்தூய்மையைக் கெடுக்கும் செயல்களான

1. கறை படுத்தும் எண்ணம்
2. நிறைவு பெறாமல் இருக்கும் ஆசைகளின் கூட்டம்.
3. நெஞ்சம் மனம் பேச்சு இடை பிணக்காகும் பொய்கள்.
4. மறைமுகமாய் நேர்முகமாய் பிறர்உளம் வருத்தல் ஆகிய நான்கு காரணிகளை ஆராய்ந்தோம்.

இன்று

5. மற்ற உயிர் சுதந்திரமும் வாழ்வின் வளம் பறித்தல்,

6. நிறைவழிக்கும் பொறாமை, சினம், வஞ்சம் காத்தல்,

7. மேலும் உணவு, உழைப்பு, உறக்கம், உடலுறவு,

ஆகிய மூன்று காரணிகளையும் ஆராய்வோம்.

                          5. மற்ற உயிரின் சுதந்திரமும், வாழ்வின் வளமும் பறித்தல்

விலங்கினப்பண்பு செயலற்றுவிட வேண்டும்:

         விலங்கினத்திலிருந்து இயற்கை/இறை, தன்னை (இறையை) உணர்ந்து கொள்வதற்காக மனித இனமாக, தன்மாற்றம் அடைந்துள்ளது. இறையை உணரவேண்டுமெனில் கருமையத்தில் உள்ள விலங்கினப்பண்பு மறைய வேண்டும். விலங்கினப் பண்பு மறையவில்லை எனில் மனிதனின் கருமையம் தூய்மை அடையவில்லை என்றுதானே பொருள்? எந்த ஒரு பதிவும் கருமையத்தை தூய்மை செய்கின்றது என்றால் அது இறைஉணர்வை ஏற்படுத்துவதாகவும், இறைஉணர்வை தாமதப்படுத்தாமலும், இறை உணர்வை துரிதப்படுத்துவதாகவும் அல்லவா இருக்க வேண்டும்? இறை உணர்வு பெறுவதனை தாமதப்படுத்துவதாகவும் அல்லது தடுப்பதாகவும் இருந்தால் அது கருமையத்தூய்மையைக் கெடுக்கின்றது என்று தானே பொருள் கொள்ள வேண்டும்?

6.  நிறைவழிக்கும் பொறாமை, சினம், வஞ்சம் காத்தல்

நிறைமனம் அயரா விழிப்புணர்வோடு இருக்க. . . :

        நிறை பொருளே மனமாக இருப்பதால்கருமையத் தூய்மை அடைந்து வர வர குறுகிய நிலையில் சுருங்கி இருந்த மனம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நிறைவினை எய்தி வரும். இறைஉணர்வின் அடையாளமாக மனம் நிறைபொருளாகி நிறைமனமாக ஆக வேண்டும். ‘தான்’, ‘தனது’ நீங்கிய மனம்தான் நிறைமனமாக இருக்க முடியும். அப்போதுதான் நிறைமனம் விழிப்போடு இருந்து கொண்டு எந்த வகையிலும் துன்பம் தரக்கூடிய செயல்கள் புரியாமல் இருக்கும். அவ்வாறிருக்கையில், சினம், வஞ்சம் ஆகியவை ‘தான்’, ‘தனது’ என்கின்ற இருதம்பதிகளுக்கு பிறந்த அவலக்குழந்தைகள் என்கின்றபோது சினமும், வஞ்சமும் நிறைவை அளிக்கக் கூடிய கருமையத்தூய்மையை அல்லவா கெடுக்கும்? நிறை பொருளே மனமாகியும், மனதை நிறைபொருளால் நிரப்பமுடியவில்லை. இதுவும் விந்தையிலும் விந்தையாகவே உள்ளது.

7. மேலும் நெறி பிறழ்ந்த உணவு, உழைப்பு, உறக்கம், உடலுறவு 

இன்பதுன்ப அறிவியலின் சாம்யம்:

    மகரிஷி அவர்களை பின்னாளில் மகானாக்கிய நான்கு மகோன்னத வினாக்களில் ஒன்று ‘இன்பதுன்பம் ஏன் வருகின்றது’ என்பதுவும் ஒன்று. இன்பதுன்பத்தைப்பற்றி அறிவியல் ரீதியாக விளக்கம் கொடுக்கமுடிந்ததால்தான் ‘ஆன்மிகத்திற்கு ஆசை கூடாது’ என்று இருந்து வந்த தவறான கருத்தில் தெளிவினை ஏற்படுத்துமாறு இச்சையைப்பற்றி 1957 ஆம் ஆண்டே எண்பது வரிகளைக் கொண்ட பாடல் இயற்றமுடிந்தது. ஞானக்களஞ்சியம்- கவி எண் 493 ல் கூறப்பட்டுள்ளதுபடி இறை மகரிஷி அவர்களின் உள்ளத்தில் இச்சையைப் பற்றிய உண்மை-கருத்தாய் மாறி உருண்டுருண்டு வார்த்தைகளாய்க் கவிகளாகி, எண்பது வரிகளில் பாடலை இயற்ற வைத்துள்ளது. இன்பமே துன்பமாக மாறுகின்றது என்கின்ற உண்மையைக் கண்டுபிடித்துள்ளார் மகரிஷி அவர்கள்.

   ‘இன்பம் புறப்பொருட்களில் இல்லை’ என்கின்றன வேதங்கள். ஆனால் அதனை அறிவியல் ரீதியாகக் கூறவில்லை. ஏனெனில் அறிவியல் வளராத காலத்தில் எழுதப்பட்டன வேதங்கள். அறிவியல் வளர்ந்த காலத்தில் அவதரித்த வேதாத்திரி மகரிஷி அவர்கள் இன்பதுன்ப நிகழ்வை அறிவியலாக்கியுள்ளார். இன்பம் புறப்பொருட்களில் இல்லை என்று அறிவியல் ரீதியாக எடுத்துரைக்கின்றார் மகரிஷி அவர்கள்.

 அந்த அறிவியல் கண்டுபிடிப்பில் உருவானதுதான் ‘அளவும், முறையும்-Limit and Method’ என்கின்ற சாம்யம்(Formula). இந்த கண்டுபிடிப்பினைக் கருத்தில் கொண்டுதான் உணவு, உழைப்பு, உறக்கம், உடலுறவு, எண்ணம் ஆகிய ஐந்தும் அளவோடும், முறையோடும், காலத்தோடும் இருக்க வேண்டும் என்கிறார்.   அளவும், முறையும், காலமும் நெறி தவறினால் அங்கே ஒழுக்கம் கெடும். ஒழுக்கம் கெடும் செயல்கள் கருமையத்தூய்மைக்கு பங்கம் விளைவிக்கும். ஆகவே நெறி பிறழ்ந்த உணவு, உழைப்பு, உறக்கம், உடலுறவு ஆகியவை கருமையத்தூய்மைக் கெடுக்கும் என்கிறார் மகரிஷி அவர்கள்.

 கருத்தொடு சீர்செய்வோம்:

     கருமையத்தூய்மை என்கின்ற பாடலிருந்து கருமையத் தூய்மையைக் கெடுக்கும் செயல்களை அறிந்து கொண்டோம். பாடலில் கருமையத்தைக் களங்கப்படுத்தி விடும் செயல்களை எடுத்துரைத்ததோடு, அவற்றை எவ்வாறு ‘கருத்தொடு சீர் செய்வது’ என்றும் கடைசி வரியில் கூறுகிறார் மகரிஷி அவர்கள். சீர் செய்வது என்று கூறியிருக்கலாம், ஆனால் ‘கருத்தொடு சீர்செய்வோம்’ என்கிறார். ‘கருத்தொடு’ என்றால் என்ன பொருள்? கருத்தொடு என்றால் ஒரு பொருள் பற்றி முறைபடுத்தப்பட்ட சிந்தனை என்று பொருள். மேலும் மிகவும் கவனத்துடன்(serious attention) என்றும் பொருள். ‘சீர்செய்வோம்’ என்கிறார். ‘சீர்’ என்றால் என்ன பொருள் என்பதனையும் அறிந்து கொண்டு அவ்வாறே கருமையத்தூய்மை செய்வதில் அக்கறை கொள்ள வேண்டும். ‘சீர்’ என்றால் இயல்பான தன்மை, ஒழுங்கு(regularity, orderliness) என்று பொருள். இயல்பான தன்மை, ஒழுங்கு என்றால் என்ன என்று அறிந்து கொண்டு நம்மை சீர் செய்து கொள்ள வேண்டும். இறையே தன்மாற்றம் அடைந்து மனிதனாக வந்துள்ளது.   அவ்வாறிருக்க மனிதனின் இயல்பான தன்மை என்பது அமைதி, தெய்வீகம். ஒழுங்கு என்பதுதான். ஆதிநிலையில் பேரறிவாக இருந்தது உயிரற்ற சடப்பொருட்களில் ஒழுங்காற்றலாக திகழ்ந்தது.ஒழுங்காற்றலாய் திகழ்ந்த பேரறிவேதான் மனிதனிடம் ஆறாம் அறிவாகத் திகழ்கின்றது. எனவே மனிதன் தன்னை சீர் செய்து கொள்ள வேண்டும் என்றால் தன்னை தெய்வநிலைக்கு உயர்த்திக் கொள்ள வேண்டும் என்று பொருள்.

இறையைத் துன்படுத்துவற்கு ஒப்பான செயல்:

  ‘கல்லார் கற்றார் செயல் விளைவாய் காணும் இன்பதுன்பமவன்’ என்று மகரிஷி அவர்கள் கூறுவது போன்று நமது அறியாமை, அலட்சியம், உணர்ச்சிவயம் ஆகிய மூன்று அறிவின் ஏழ்மைகளால் இறையேதான் துன்பப்படுகின்றது.  அத்வைதியாக வேண்டுமென்றாலும் கூட  இறைமீது காதல் கொள்ள வேண்டும்.  பக்திமான்கள் தெய்வத்தின் மீது காதல் கொள்வதில்லையா? 

    அதனை இங்கே அத்வைத பயிற்சியில் கடைபிடிக்க வேண்டும் என்கின்றபோது, மனிதனின் தவறான செயல்களால் தன்னையும், பிறரையும் துன்பப்படுத்துவது என்பது,  தன்னுள்ளும், பிறருள்ளும் வீற்றிருக்கின்ற உத்தமனை(இறையை)  அல்லவா துன்பப்பட வைப்பதற்கு ஒப்பாகிவிடும்?  இறைவன் மீது அன்பு உள்ளவர்கள் அச்செயலை செய்யமாட்டார்கள் அல்லவா?

 அறிவின் ஏழ்மையை சரிசெய்து கொண்டு அறிவுச் செல்வத்தை வளர்த்துக் கொண்டு நாமும் பயன் பெற்று சமுதாயமும் பயன்பெற வேண்டும் என்பதே மனவளக்கலையை அமைத்துக்கொடுத்த இயற்கையின்/இறை நோக்கம்.

   கருமையத்தூய்மை என்கின்ற தலைப்பில் உள்ள பாடல் எட்டு வரிகள்தான். ஆனால் அதன் உட்பொருள் எத்தனை வரிகளாக பரிணமித்துள்ளது?  உட்பொருள்  எவ்வாறு இத்தனை வரிகளானது? காரணம் கவிகள் அருளாளர்களின் அனுபவ-உண்மைக் கண்டுபிடிப்பின் சுருக்கிய வடிவம்(CONDENSED FORM). எனவே ‘கவிகளின் வரிக்கு வரி பொருள் காண்பதைத் தவிர்த்து வரிகளுக்கு இடையேயும்(in between lines) உள்ள பொருளையும் அறிந்து கொள்வதால் எட்டு வரிகள் கொண்ட கவியின் பொருள் அதனைவிட பன்மடங்கு வரிகளைக் கொண்டதாக அமைந்துவிட்டது. அறிஞர்களின் அமுத மொழிகள்(golden sayings) அபயம் தரக்கூடியவை என்கிறார் ஓர் அறிஞர்.  அமுத மொழிகள் என்றால் ஓரிரு வரிகள் தான் இருக்க வேண்டும் என்பது  கிடையாது.  அறிஞர்கள் தான் கண்டுபிடித்ததை சமுதாய நலன் கருதி அறிவிப்பது (மொழிவது) அனைத்துமே அமுத மொழிகள் தான்.  அப்படிக் கருதும்போது கவிகளும் அமுத மொழிகள்தான்.

 ஐயம் எழலாம்!  

                பல்லாயிரம் பிறவிகளில் ஏற்ற பழிச்சுமைகளை இந்த ஒரு பிறவியிலேயே மாற்றி தெய்வநிலையை உணர்ந்து கொள்ள முடியுமா என்கின்ற ஐயம் எழலாம்.  இந்த ஐயம் கொண்ட எண்ணம் இயற்கையின்/இறையின் காதுகளுக்கு எட்டியிருக்கின்றது. எனவே அந்த நியாமான ஐயத்தைப் போக்கும் முகத்தான் மகரிஷி அவர்களின் வாயிலாக வினைப்பதிவுகள் தூய்மை என்கின்ற தலைப்பில் பாடலை அருளியுள்ளது.  அப்பாடலை நினைவுகூர்வோம்.

      இப்பாடலின் வாயிலாக இயற்கையே/இறையே மனிதசமுதாயம் தனது பூர்வீக சொத்தான அமைதியினை அனுபவித்து வாழ்வதற்கான நம்பிக்கையையும்,  ஆக்கத்தையும், ஊக்கத்தையும் அளிக்கின்றது.

 இப்பிறவியிலேயே முடியுமா என்கின்ற ஐயம் எழக்காரணம் என்ன?

    பழக்கப் பதிவின் காரணமாக விளக்கப்பதிவை நடைமுறைக்கு கொண்டுவரமுடிவதில்லை.  பழக்கப்பதிவே விளக்கப்பதிவினை வெற்றி கொள்கின்றது. ஏனெனில் பல ஆயிரம் பிறவிகள் ஏற்ற பழிச்செயல் பதிவுகளை ஒரு பிறவி காலத்திலேயே மாற்றி அமைக்கலாம் என்று மகரிஷி அவர்களின் வாயிலாக அறிவித்த பேரறிவே பழக்கப்பதிவு விளக்கப்பதிவை வெற்றி கொள்கின்ற அறிவியலையும் கூறியிருக்கின்றது.  அது என்ன? ‘பழக்கத்திற்கும் விளக்கத்திற்கும் இடையே போராடிக் கொண்டிருக்கும் சீவன் மனிதன் என்கின்றது’ அந்த அமுத மொழி. 

   ‘பழக்கத்திற்கும் விளக்கத்திற்கும் இடையே போராடிக் கொண்டிருக்கும் சீவன்‘ என்பதனைக் கண்டுபிடித்த பிறகே,  அதற்கானத் தீர்வாக வினைப்பதிவுகள் தூய்மை என்கின்ற பாடல் அருளப்பட்டுள்ளது.

 அழுகணி சித்தரில் விளக்கப்பதிவே வென்றது: 

      அருளார்களுக்கும்  ஆன்மிகத்தில் வெற்றி பெறுவதில் சிரமங்கள் இருந்திருக்கின்றன.  1911 பிறகு ஆன்மிகத்தில் ஒரு திருப்புனை ஏற்படும்போது வருங்கால சமுதாயத்திற்கு வேதாத்திரி மகரிஷி அவர்களின்  வாயிலாக எடுத்துக்காட்டுவதற்கு  அழுகணி சித்தரின் அனுபவத்தை அவர் தம்  திருக்கரங்களாலேயே கவி ஒன்றின் மூலம் அருளியுள்ளது இறை என்றால் மிகையாகாது.  அப்பாடலை இப்போது நினைவு கூர்வோம்.

     கருவில் திருஉடையவர்களுக்கு கருமையத்தை தூய்மை செய்வது எளிமையானதுதான்.  ஆனால்  கருவில் திரு அல்லாதவர்கள்  கருமையத்தூய்மையை எய்துவதற்கு பழக்கம் ஒருவேளை  எதிரியாகவும், தடையாகவும் இருக்கலாம். ஆனாலும் அழுகணிசித்தரைப் போன்று  பழக்கப்பதிவை விளக்கப்பதிவைக் கொண்டு வென்றெடுக்க வேண்டும்.  ஞா.க. க.எண். 493 ல் உள்ள உண்மை, வாழையடி வாழையாக வரும் திருக்கூட்ட மரபினில் மகரிஷி அவர்களின் மூத்தவரான அழுகணிச்சித்தருக்கும் பொருந்துமன்றோ!  எவ்வாறு மகரிஷி அவர்களுக்கு கவி மின்னல்போன்று வெளிப்படுத்துகின்றதோ, அதுபோல் அழுகணி சித்தருக்கும், அவர் வழியாக வருங்கால சமுதாயத்திற்கும்  ஒரு பாடலை அறிவித்திருக்கின்றது. அதனை நாம் நினைவு கூர்வோம்.  இப்பாடலை மகரிஷி அவர்கள் அடிக்கடி மேற்கோள் காட்டி நினைவுகூர்வது வழக்கம்.  எனவே நாமும் அழுகணி சித்தரின் பாடலை நினைவு கூர்வோம்.

 காட்டானை மேலேறிக் கடைதெருவிலே போகையிலே

    நாட்டார் நமை மரித்து  நகைபுரியப் பார்ப்பரன்றோ

  நாட்டார் நமைமறித்து நகைபுரியப் பார்த்தாலும்

காட்டானை மேலேறி, என் கண்ணம்மா, கண் குளிர காண்பேனோ? 

      இப்பாடலுக்கான விளக்கத்தையும் பழக்கத்திற்கும் விளக்கத்திற்கும் இடையே போராட்டம் ஏன் என்பதனை அடுத்த அறிவிற்கு விருந்தில்(17-12-2017-ஞாயிறு) அறிந்து கொள்வோம்.

வாழ்க அறிவுச் செல்வம்                   வளர்க அறிவுச் செல்வம்

வாழ்க மனித அறிவு                                       வளர்க மனித அறிவு

சிந்திக்க வினாக்கள்-268

11-12-2017 – திங்கள்

இயற்கையின் இனிமை எப்போது கெட்டுவிடுகிறது என்கிறார் மகரிஷி அவர்கள்?

வாழ்க அறிவுச் செல்வம்                                                வளர்க அறிவுச் செல்வம்

வாழ்க மனித அறிவு                                      வளர்க மனித அறிவு

FFC – 274
அ.வி. 274

10-12-2017-ஞாயிறு

கருமையம்
(பாகம்-4)

 [rev_slider home-slider-1]

 வாழ்க வளமுடன்!

சென்ற மூன்று அறிவிற்கு விருந்து நிகழ்ச்சிகளில் கருமையம் பற்றி சிந்தித்து வருகிறோம்.  இன்று கருமையத் தூய்மை பற்றி மகரிஷி அவர்கள் அருளியுள்ள பாடலின் உட்பொருளை விரிவாக அறிந்து கொள்வோம்.  அதற்கு முன்னர் கவிகளின் சிறப்பு பற்றி அறிந்து கொள்வோம். கவிகள் சிறப்பு பற்றி பதிமூன்று கவிகள் அருளியுள்ளார் மகரிஷி அவர்கள்.  அவற்றில் ஒரு கவியினை  நினைவுகூர்வோம். அக்கவிக்கும் பொருள் காண்போம்.

 கவிகளின்  சிறப்பை நினைவில் கொண்டு,

ஒவ்வோரு கவிகளின் பொருளை அறிந்துகொள்ளும் போதுதான்,

அக்கவியின் பொருளை எதற்காக அறிகிறோம் என்பதும்,

எந்த நோக்கத்தோடு அந்தக் கவிஞர் வழியாக இறையால்  அருளப்பட்டதோ

அந்த நோக்கமும் நிறைவேறும்.

 இறையின் நோக்கம் என்கின்றபோது இறைஉணர் பாதையிலே பயணிப்பவர் இறையின் நோக்கத்தை சிரமேற்கொண்டல்லவா ஏற்பார்!

 சிந்திக்க கவிகள் பயிற்சியின் அவசியம்:

 கவியின் சிறப்பினை உணர்ந்து கொண்டால் நாம் அறியவேண்டிய  கருமையத்தூய்மை என்கின்ற பாடலின் பொருள் கருத்தோடும், ஆழமாகவும் உள்ளத்திற்குள் சென்றடையும். எனவே  ‘கருமையத் தூய்மை’ என்கின்ற பாடலின் உட்பொருளுக்குள் செல்வதற்கு முன் ‘கவியின் சிறப்பினை’ அறிந்துவிட்டு கருமையத்தூய்மை என்கின்ற பாடலுக்குள் செல்வது ‘சிந்திக்க கவிகள்’ பயிற்சியின் அவசியத்தை நமக்கு எடுத்துக் கூறுவதாக அமையும்.  கவியின் சிறப்பினை’ சமுதாயத்திற்கு  எடுத்துக்கூறுவதற்கும்  கவிகளையே பயன் படுத்துகிறார் மகரிஷி அவர்கள்.  என்னே அவர்களின் கவித்துவம்!   வாழ்க திருவேதாத்திரிய மந்திரம். வளர்க திருவேதாத்திரிய மந்திரம்.

 கவியின் சிறப்பு பற்றி எட்டு வரிகளில் பதிமூன்று கவிகளை அருளியுள்ளார் அருட்கவிஞரான வேதாத்திரி மகரிஷி அவர்கள்.  எல்லாவற்றையும் (ஞானக்களஞ்சியம் பாகம் -1 ல் 4.18) அன்பர்கள் வாசித்து பயன் பெற கேட்டுக்கொள்ளப்படுகின்றது.  எனினும் கவியின் சிறப்பு பற்றி ‘நிறைவாய் இருக்க’ என்கின்ற தலைப்பில் இயற்றிய ஒரு கவியை மட்டும் நினைவுகூர்ந்துவிட்டு,  ‘கருமையத் தூய்மை’ என்கின்ற பாடலின் பொருளுக்குள் செல்வோம் அன்பர்களே!

பாடல் வரிகள் அன்பர்கள் உள்ளத்தை நிரப்பும்போது அவர் அடையும் பேரின்பத்திற்கு எல்லை இல்லை என இறையிடம் சமர்ப்பிக்கிறார். இங்கே  இறைக்கு  மகரிஷி அவர்கள் நன்றியினையும் மகிழ்ச்சியினையும் தெரிவிப்பதுவுமன்றி, பின்னர் வரும் சமுதாயத்திற்கும் எவ்வாறு கவிகள் உருவாகின்றன என்பதனை தெரிவிக்க விரும்புகிறார்.  வார்த்தைகள் உருண்டுருண்டு கவிகளாகியுள்ளன என்பதனை அறியும்போது எத்தகைய மகிழ்வினை அடைகின்றோம் நாம்.?!!

 இவ்வாறு கூறுதலே நாமும் இறைக்கும், கருவியாகிய நம் குருநாதருக்கும் உளம் பூரித்த நன்றியினைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.  இத்தகைய குருநாதரை இந்த  நூற்றாண்டில் நாம் பெற்றதே நம் கருமையம் அத்தகைய தூய்மையாக இருந்ததால்தான் சாத்தியமாகியது என்றால் அது மிகையாகாது.  முழுமையாக கருமையத்தூய்மையினை அடைய அது பற்றி சிந்திக்கும் நாம் இவ்வாறு தெரிவிப்பது நம் கடமை அன்றோ.  மேலும்  மேலும் அறிய வேண்டியது இறையே சொல்ல மகரிஷி அவர்களின் திருக்கரங்களால் கவிகள் எழுதப்படுகின்றன என்பதனையும் அறிந்து மகிழ முடிகின்றது.

அன்பர்கள் உள்ளத்தில் நிரப்பும் போது மகரிஷி அவர்கள் அடையும் பேரின்பத்திற்கு எல்லை இல்லை என்று கூறியிருப்பதனை நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.   கவிகளால் அன்பர்களின்  உள்ளம் நிரம்புவதால், மகரிஷி அவர்களுக்கு ஏற்படும் பேரின்பத்திற்கு எல்லை இல்லை என்கிறார்.  இதுதானே தந்தையின் உள்ளம்!   தந்தை கற்றுத்தரும் பாடத்தினை தனது குழந்தை ஆரம்பத்தில் புரிந்து கொள்ள சிரமப்பட்டு பின்னர் புரிந்து கொள்ளும்போது தந்தை அடையும் மகிழ்ச்சிபோல், தனது குழந்தைகளின்(அன்பர்கள்)   உள்ளம் நிரம்புவதைக் கண்டு அருட்தந்தைக்கு   பேரின்பம் உண்டாவது இயல்புதானே!  ஆகவே குருநாதரின் அடிபற்றி இறைஉணர் பாதையிலே வாழ்கின்ற அவரது குழந்தைகளான மாணவர்களுக்கும் அதே பேரின்பம் ஏற்பட வேண்டும்.

 கவிகளை வாசிக்கும்போது அன்பர்களது உள்ளம் நிரம்பவேண்டும். அந்த பேர்வாய்ப்பினைப் பெற வேண்டும்.  அப்போதுதான் கவியின் முழுப்பயனையும் அடைய முடியும்.  இதனைக் கருத்தில் கொண்டுதான் இணையதள சத்சங்கத்தில் சிந்தனைப் பயிற்சியில் ‘சிந்திக்கக் கவிகள்’ என்கின்ற பயிற்சி வைக்கப்பட்டுள்ளது.  மேலும் அறிய வேண்டியது யாதெனில்,  இறைவன் சொல்லச் சொல்ல,  தான் எழுதியதை(it is not mere dictation) காட்சிப்படுத்துகிறார் மகரிஷி அவர்கள் நம் நன்மைக்காக.

 அது எவ்வாறு இருந்ததாம்?  ‘மின்னி வெளி வந்த’ என கவிகள் வெளிவந்ததை வர்ணிக்கிறார்.  மின்னல் வேகத்தை யாவரும் அறிவர்.  அதுபோன்றே மனிதன் ஐயப்படாது அகத்தை உணர்வானேயாகில் அவனை தெய்வத்திற்கு ஒப்பாகக் கொள்ளலாம்

சந்தேகமின்றி  அகத்தை உணர்வாராகில் அவரைத் தெய்வத்திற்கு ஒப்பாகக் கொள்ளலாம் என்கிறார் பொய்யா மொழிப் புலவர் திருவள்ளுவர்.  அந்த நிலையை அடைந்த அத்வைதிக்கு இறை தெரிவிப்பது மின்னல் போன்றுதான் வெளிப்படும். மேலும் அவர் கூறுவதனைக் கவனிக்க வேண்டும்.  அக்கவிகளை எழுதுவதோடு இருந்து விடாமல் மீண்டும் அதனை நினைவு படுத்திக் கொள்ளும்போது நிறைவு  ஏற்படுகின்றது என்பதனையும் அன்பர்கள் கவனிக்க வேண்டும்.  இரவு நேரங்களில் இரண்டு மணிக்கு எழுந்து மண் எண்ணெய்  விளக்கு வெளிச்சத்தில்  கவிகள் மற்றும் உரைநடைகளை எழுதுவாராம் மகரிஷி அவர்கள். எழுதி விட்டு உறங்கச் சென்றிடுவாராம்.  ஆனால் உறக்கம் வராமல் மீண்டும் படுக்கையிலிருந்து எழுந்து எழுதியதை வாசித்து ஆனந்தமடைவாராம் மகரிஷி அவர்கள். தான் எழுதியதை மீண்டும் மீண்டும் வாசித்து இன்பமுற்று நிறைவாய் இருப்பதனை இறைவனுக்கும் தெரிவிக்கின்ற  அதேவேளையில், அன்பர்களும் அவருடைய அருள்அனுபவத்தை  அறிந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காகத்தான் பாடலின் கடைசி இரண்டு வரிகள் உருவாகியுள்ளன.  அன்பர்களும் அறிந்து அவர்களது  பயணத்தில் இதனை அனுபவிக்க வேண்டும்.

 இதுவரை  கவியின் சிறப்பை அறிந்து கொண்டோம். இதனை எப்போதும் மனதில் கொண்டு அருட்கவிகளை வாசிக்கும்போது அனுபவித்து வாசிக்க வேண்டும்.

 இப்போது கவிகளின் சிறப்பினை நினைவிற் கொண்டு கருமையத்தூய்மை என்கின்ற கவியின் உட்பொருளுக்குள் செல்வோம்.

  ‘கருமையத்தூய்மை’ பாடலின் பொருள்:

பாடலின் பொருள்:

                பாடலின் பொருள் எளிமையானதுதான்.  இருப்பினும்  கவியின் சிறப்பை சற்றுமுன் அறிந்தோம்.  அதனை நினைவில் கொண்டு, பாடலின் பயனை  பெறும் வகையில், பாடலின் உட்பொருளுக்குள் செல்வோம்.  பாடலின் உட்பொருள் மனதில் நின்று அயரா விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்த வேண்டும்  என்பதற்காக, கருமையத் தூய்மையைக்கெடுக்கும் ஒவ்வொன்றும் எவ்வாறு தூய்மையைக் கெடுக்கின்றன என்றும் அறிந்து கொள்வது மிக்க நலம் பயக்கும்.  மேலும் பாடலை வாசிப்பது என்பது பாடலின் வரிக்கு வரி பொருள் கொள்வதோடு  முடிந்துவிடுவதில்லை. பாடல் ஆசிரியர்எந்த நோக்கத்தோடு அப்பாடல் வரிகளை அமைத்தாரோ அல்லது அமைக்கப்பட்டதோ அந்த நோக்கத்தினை அப்பாடலை கண்ணுறுபவர்கள் அறிந்து கொள்ள  வரிகளுக்கிடையே மறைந்திருக்கும்(hidden in between lines) பொருளையும் சேர்த்து அறிந்து கொள்வது முழுப்பயனையும் தரவல்லது.

கருமையத்தூய்மையைக் கெடுக்கும் செயல்களை அட்டவணையிட்டுள்ளார் மகரிஷி அவர்கள்.

1. கறை படுத்தும் எண்ணம்
2. நிறைவு பெறாமல் இருக்கும் ஆசைகளின் கூட்டம்.
3. நெஞ்சம் மனம் பேச்சுஇடை பிணக்காகும்  பொய்கள்.
4. மறைமுகமாய் நேர்முகமாய் பிறர்உளம் வருத்தல்
5. மற்ற உயிர் சுதந்திரமும் வாழ்வின் வளம் பறித்தல்
6. நிறைவழிக்கும் பொறாமை, சினம், வஞ்சம் காத்தல்,
7. மேலும் நெறி பிறழ்ந்த உணவு, உழைப்பு, உறக்கம், உடலுறவு

 ஆகிய ஏழும் தெய்வீக நீதி மன்றமாகிய  கருமையத்தைக் களங்கப்படுத்திவிடும் என்கிறார்.  பொதுவாக கருமையத்தூய்மை எதற்காக?  விலங்கினத்திலிருந்து வந்த மனிதனின் கருமையம், விலங்கினப்பண்பை செயலிழக்கச் செய்து மனிதப்பண்பில் உயர வேண்டும்.  இஃதல்லாத செயல்களெல்லாம் கருமையத்தைக் களங்கப்படுத்துவதாகவே இருக்கும் என்கின்ற புரிதலுடன் சிந்தனையைத் தொடர்வோம்.

 1. கறை படுத்தும் எண்ணம்

இன்பவாழ்விற்கு நல்ல செறிவுள்ள வித்து:

 எண்ணமே இயற்கையின் சிகரம் என்கிறார் மகரிஷி அவர்கள்.  இயற்கையின் சிகரமாகிய எண்ணம் மனிதனிடமிருந்துதான் வெளிப்படுகின்றது. அவ்வாறு எண்ணம் மனிதனிடமிருந்து வெளிப்படும்போது அது கருமையத்தில் கறையை ஏற்படுத்திவிடக்கூடாது.  ‘எண்ணமே வாழ்க்கையின் சிற்பி’, ‘எண்ணம்போல் வாழ்வு’ என்பதால் வாழப்பிறந்த மனிதன் வாழ்வாங்கு வாழ மனிதன் முத்தொழில்களின் முதன்மையானதுமான எண்ணத்தில் தூய்மை வேண்டும்.  எண்ணமே இன்பதுன்பத்திற்கு வித்தாக அமைகின்றது என்பதால் துன்பமில்லா இன்ப வாழ்வு வாழ்வதற்கான நல்ல செறிவுள்ள வித்தாக அமைய வேண்டும்  எண்ணம்.  எனவேதான் மனவளக்கலையின் செய்முறைப் பயிற்சியான தற்சோதனையில் எண்ணம் ஆராய்தலை முதலில் வைக்கப்பட்டுள்ளது.  எண்ணத்தை ஆராய்ந்து பயன்படுத்துவதில் முழுவெற்றி பெற்றுவிட்டால் ஆசை சீரமைத்தல், சினம் தவிர்த்தல், கவலை ஒழித்தல் ஆகிய பயிற்சிகளில் வெற்றி பெறுவது எளிதாகிவிடும்.

 2.நிறைவு பெறாமல் இருக்கும் ஆசைகளின் கூட்டம்

 ஒரே வீட்டில் உள்ள இருவருக்கும் இடைவெளி!

மனிதனைத் தெய்வமாக்கும் அகத்தாய்வுப் பயிற்சியில் இரண்டாவது பயிற்சியாக ‘ஆசை சீரமைத்தல்’ என்கின்ற பயிற்சியினை வைத்துள்ளார் மகரிஷி அவர்கள்.

 உத்தமன் உள்ளத்திலே கோயில் கொண்டிருக்கின்றான் என்பது அருளாளர்களின் சத்தியவாக்கு. அவ்வாறிருக்கும்போது  உத்தமனுக்கும் மனிதனுக்கும் இடைவெளி இருக்கின்றது என்பது (ஒரே வீட்டில் உள்ள இருவருக்கும் இடைவெளி என்பது) ஒருவகையில் நமக்கு ஆச்சரியத்தை அளித்தாலும், உத்தமனுக்கும் நமக்கும் உள்ள ‘இடைவெளி அறிவியலை-the Science of distance between God and individual’ அறிய முடிகின்றதல்லவா!?

      இறைவனுக்கும் மனிதனுக்கும் உள்ள அந்த இடைவெளி என்பது அவன் கொண்டுள்ள ஆசைகளின் பட்டியலே என்கின்றனர்.  ஆசைகளில் தேவையான ஆசைகளை அந்த பட்டியலில் சேர்க்கப்படவில்லை. 

தேவையற்ற ஆசைகள்,

முறையற்ற ஆசைகள் மற்றும்

உத்தமன் மீது கொள்ளாத ஆசை ஆகியவற்றைக் கொண்ட பட்டியலைத்தான் இடை வெளி என்கின்றனர் அருளாளர்கள்.

 ஆற்றிலே ஒரு கால் சேற்றிலே ஒரு கால்:

      தேவையற்ற ஆசைகளை நிறைவேற்றிக் கொள்ளத்தான் உள்ளம் பாடுபடுமே  தவிர உள்ளத்திலே அமர்ந்திருக்கும் உத்தமனை அறிந்து அவனோடு உறவு கொள்ள வேண்டும், உரையாடவேண்டும் என்கின்ற எண்ணமே இராது போய்விடும். உத்தமனை அறிய விருப்பம் கொள்ளாத கருமையம் தூய்மை அற்றதாகவே கருதப்படும்.  கருமையம் தூய்மையாக இருந்தால் மட்டுமேஅது உத்தமனை நாடும். முத்தொழில்களில் தூய்மை அடையாது உத்தமன் மீது நாட்டம் கொள்வது என்பது இயலாத காரியம். அப்படியே உத்தமன் மீது நாட்டம் கொண்டிருப்பதாக எண்ணிக்கொண்டிருந்தாலும் அது ‘ஆற்றிலே ஒரு கால், சேற்றிலே ஒரு கால்’ வைத்திருப்பதற்கே ஒப்பாகும்.

3. நெஞ்சம் மனம் பேச்சு இடையே பிணக்காகும்  பொய்கள்

 காரண அறிவிற்கு ஏற்புடையதா?( Is it logical?):

 இதனைக்கருத்தில் கொண்டதுதான்  ‘உள்ளொன்று வைத்து புறம் ஒன்று பேசும் உறவு கலவாமை வேண்டும்’ என வள்ளலார் இறைஞ்சுவது.  புத்தரும் பாவங்களிலிலே தலையாயது பொய் என்கிறார்.  மெய்யை(உண்மையை –truth) அறிய வேண்டிய பயிற்சியில் பொய் பேசுவது கருமையத்தை தூய்மையைக் கெடுப்பதுதானே! இது காரண அறிவிற்கு ஏற்புடையதாகவா இருக்கின்றது?! (Is it  logical?). பொய் பேசுவது வாழ்வில் இயல்பாக உள்ளதால் அதனை சரி என்றோ, நியாயப்படுத்துவதோ சரியாகாது.  ஏன் பொய் பேச வேண்டிய நிலைமை ஏற்படுகின்றது?  உண்மையை மறைக்கப் பொய்யை பயன்படுத்த வேண்டியுள்ளது.

உண்மையை அறியும் பயிற்சியில் பொய் பேசுவது எவ்வாறு சரியாக இருக்க முடியும்?  குழந்தைககள் தாங்கள் செய்த தவறை பெற்றோர்களிடம் மறைக்க பொய் பேசுவது வழக்கம். அப்போது குழந்தைகள் பொய் பேசுவதை பெற்றோர்கள் விரும்புவதில்லை. ‘பொய் பேசக்கூடாது’ என்று அறிவுரை கூறியும், ‘இனிமேல் பொய் பேசமாட்டேன் என்று சொல்’ என்கின்ற உறுதியையும்  குழந்தைகளிடமிருந்து பெற்றோர்கள் எதிர்பார்க்கின்றனர்.  இதில் நியாயம் உள்ளது தான்.  ஆனால் அதே  போன்று உண்மை பேசும்  பொறுப்பை நம்மிடம் நாமே  எதிர்பார்ப்பதில்லை.  பொய் பேசுவதுதானே என்று அலட்சியப்படுத்த முடியாது.  பொய் பேசுவதால் என்ன ஆகிவிடப்போகின்றது என்று கருதுகின்ற நிலைமை மாறவேண்டும்.

 பொய் பேசுவதால் கருமையம் தூய்மை கெடுகின்றது என்பதில் உள்ள அறிவியலை அறிந்து கொள்வது நலம் பயக்கும்.  வேதாத்திரிய உலக சமாதான திட்டங்கள் முழுமையாக அமுலுக்கு வரும்போது மனிதர்கள் பொய்பேச விரும்பினாலும் பொய் பேசும் அவலநிலை அன்று இல்லை. வாழ்க உலக சமாதானம்! விரைவில் வருக உலக சமாதானம்!!   நாகரீகத்தை பொய்யில்லா  உண்மையோடு இணைக்கிறார் மகரிஷி அவர்கள்.  பொய்பேசுவது அறிவின் வளர்ச்சியினைத் தடுக்கும் என்கிறார் மகரிஷி அவர்கள்.  அறிவின் வளர்ச்சியால்தான் உயிர் ஆக்க வாழ்வு பெறமுடியும் என்கிறார் மகரிஷி அவர்கள்.

 4.மறைமுகமாய் நேர்முகமாய் பிறர் உளம் வருத்தல்

 நியாயமான எதிர்பார்ப்பில் உள்ள நியாயம்:

       மனிதன் எப்போதும் இனியவையே பேசவேண்டும் என்பதனை அறிவுறுத்தவே இனியவை கூறல் எனும் தனி அதிகாரத்தையே இயற்றியுள்ளார் திருள்ளுவர்.  யார் நமக்கு என்ன செய்ய வேண்டும் என விரும்புகிறோமோ அதனையே நாமும் பிறர்க்கு செய்ய வேண்டும். ‘யாரும் நமக்குத் துன்பம் தரக்கூடாது’ என்கின்ற நியாயமான எதிர்பார்ப்பில் உள்ள நியாயத்தை நாமும் பிறர்க்குத் துன்பம் தரக்கூடாது என்பதை நிலை நாட்டுவதில் உறுதியாக இருக்க  வேண்டும்.

 மனிதனின் அறமற்ற செயலை சீரணிக்க முடியவில்லை:

 இங்கே இருபது நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னரே  இன்னா செய்யாமை என்கின்ற அதிகாரத்தை

ஏற்படுத்தி, அதில் திருவள்ளுவர் எட்டாவது குறளில் மொழிந்துள்ளதை நினைிவில் கூர்வது நலம் பயக்கும்.

தன்உயிர்க்கு இன்னாமை தான் அறிவான் என்கொலோ

மண்உயிர்க்கு இன்னா செயல்.”              . . . குறள் எண் 318

  பொருள்:   பிறர்  செய்யும் தீங்குகள் தன் உயிர்க்குத் துன்பம் தருவதை அனுபவித்து அறிபவன், பிற உயிர்களுக்குத் தான்  துன்பம் செய்வது என்ன காரணத்தாலோ?

 ‘என்ன காரணத்தாலோ?’ என்கின்ற வினாவோடு தான் அக்குறளை முடித்திருக்கிறார்.  இது எதனை அறிவிக்கின்றது?  அவரால், மனிதனின் இந்த அறமற்ற செயலை சீரணிக்க முடியவில்லை. திருவள்ளுவருக்கு இளையவரான முன்னாள் பாரத ஜனாதிபதியும், தத்துவ ஞானியுமான டாக்டர் இராதாகிருஷ்ணன் ‘பரிணாமம் இன்னும் பூர்த்தியாகவில்லை’ என்றுகூறுவது எவ்வளவு பொருத்தமாக இருக்கின்றது என்பதனை உறுதிப்படுத்துகின்றதல்லவா!   இருபது நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னரே திருவள்ளுவர்  அறிவுறுத்தியிருந்தும் அறமற்ற  செயல்கள் சமுதாயத்தில் மறையவில்லை என்பதனைக் கருதி இதனை எவ்வாறு சரிசெய்வது என்பதனைக் கருத்தில் கொண்டுதான் இரண்டொழுக்க பண்பாட்டினை சங்கல்பமாக வைத்துள்ளர் மனவளக்கலை பயிற்சியில். 

இந்த இரண்டொழுக்கப் பண்பாட்டின் அலைகள் கருமையத்திலும், வான்காந்தத்திலும் பதிந்து அழுத்தம் பெற்று மனித அறிவு பரிணாமத்தில் நாளடைவில் வளரும் என்பதே இரண்டொழுக்கப் பண்பாட்டு சங்கல்பம் ஏற்படுத்தியதன்  நோக்கம்.

இரண்டொழுக்கப் பண்பாடு மலரவேண்டுமே!

 அந்த வகையில் நம் உள்ளம் வருத்தப்பட பிறர் மறை முகமாகவோ அல்லது நேர்முகமாகவோ வருத்தப்படுத்துவதை நாம் விரும்புவோமா?  விரும்ப மாட்டோம். பிறர் துன்பத்தை நம் துன்பம் போல் கருதி இரங்கி உதவி செய்வதே அறம் என்கின்றபோது பிறர் உள்ளத்தை வருத்தப்படுகின்ற செயல் அறமற்ற செயலாகவே உள்ளது.  பிறர் வருந்துவதை நம் உள்ளம் வருந்துவதுபோல் எண்ணி  பிறர் உள்ளம் வருத்தப்படுகின்ற செயல்களைச் செய்யக் கூடாது.  இந்த சமுதாயத்தில்  இரண்டொழுக்கப் பண்பாடு மலரவேண்டுமே!  அதற்காகத்தானே தவத்தின் முடிவில் இரண்டொழுக்க பண்பாட்டு சங்கல்பத்தை வான்காந்த களத்திலே பரவ விடுகிறோம். அவ்வாறிருக்க பிறர் உள்ளத்தை வருத்தப்படுத்துதல் இரண்டொழுக்கப் பண்பாட்டிற்கு முரணாகவல்லவா ஆகிவிடும்.

 கருமையத்தூய்மை எதற்காக?

 இறை உணர்வு பெறுவதென்றால்  கருமையத் தூய்மை பெறுவதே ஆகும்.  இறை உணர்வின் பயன் என்ன?  அறம் மலர்தலேயாகும். ஆகவே கருமையத்தூய்மையின் பயன்  அறம் மலர்வது. ஆகவே மறைமுகமாயும், நேர்முகமாயும் பிறர் உள்ளத்தை வருத்தப்படுகின்ற செயலில் அறம் மறைந்து விடுகின்றது. அறத்தை மறைக்கக்கூடிய கருமையம் தூய்மையற்றதே என விளங்கிக் கொள்ள வேண்டும்.

 இதுவரைமற்ற கருமையத்தூய்மையைக் கெடுக்கும் நான்கு காரணிகளைப் பற்றி சிந்தித்தோம்.  மற்ற காரணிகளான ‘உயிரின் சுதந்திரமும், வாழ்வின் வளம் பறித்தலும்’, நிறைவழிக்கும் பொறாமை, சினம், வஞ்சம் காத்தல், மேலும் நெறி பிறழ்ந்த உணவு, உழைப்பு, உறக்கம், உடலுறவு ஆகிய வற்றைப் பற்றி அடுத்த அறிவிற்கு விருந்து நிகழ்ச்சியில்(13-12-2017-புதன்) அன்று சிந்திக்க இருக்கிறோம்.

வாழ்க அறிவுச் செல்வம்                                                          வளர்க அறிவுச் செல்வம்